ηγεμονόπαις

ο, η

γιος ή κόρη ηγεμόνα, βασιλιά ή αυτοκράτορα, αλλ. πρίγκιπας, πριγκίπισσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου (πρβλ. γαλλ. prince). Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Σπυρ. Τρικούπη].